Χόρτα: η δωρεά της Κρητικής γης - Μέρος 2ο

Αγκινάρες

Οι αγκινάρες (Cynara scolymus), είναι ένα λαχανικό με συχνή παρουσία στην Κρητική κουζίνα, είτε μαγειρεμένες αυγολέμονο με κρέας, συνήθως κατσικίσιο, είτε με άλλα λαχανικά, όπως κουκιά. Ακόμα και ωμές σε σαλάτες, ή απλώς με αλάτι και λεμόνι ως ορεκτικό και συνοδευτικό της ρακής, είναι πολύ ωραίος μεζές. Η συμπαγής υφή και η πλούσια γεύση του λαχανικού αυτού, του επιτρέπει να γίνεται κύριο συστατικό σε πολλές συνταγές, ιδιαίτερα για όσους ψάχνουν μια εναλλακτική για να αντικαταστήσουν το κρέας. Περιέχει αντιοξειδωτικές πολυφαινόλες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνες C και Κ, μέταλλα όπως κάλιο, ασβέστιο και σίδηρο.

Με ελάχιστες θερμίδες και πολλές φυτικές ίνες, σε συνδυασμό με τις ιδιότητες της, εκτοξεύει σε επιτυχία κάθε διατροφή που έχει στόχο την απώλεια βάρους.

Οι διουρητικές ιδιότητες της αγκινάρας, βοηθούν στην εύρυθμη λειτουργία της χολήδόχου κύστης και του ήπατος. Πλούσια σε φυτικές ίνες, βοηθά στην καλή λειτουργία του εντέρου και έρευνες έχουν δέιξει ότι βοηθά στην μείωση της κακης (LDL) χοληστερόλης και των επιπέδων ζαχάρου στο αίμα. Το εκχύλισμα της αγκινάρας, είναι ένα δημοφιλές διατροφικό συμπλήρωμα, όπως και το ρόφημα από τα φύλλα της. Φύεται άγρια σε αμμώδη εδάφη. Επίσης καλλιεργείται, άνοιξη προς καλοκαίρι.

Τσουκνίδα

Η τσουκνίδα είναι στην πραγματικότητα ένα αυτοφυές ζιζάνιο, αλλά και λειτουργικό τρόφιμο, γνωστό από την αρχαιότητα. Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της τριχόπτωσης και των δερματικών παθήσεων, βοηθά στην αποτοξίνωση του οργανισμού και την καλή λειτουργία των νεφρών ως διουρητικό, στυπτικό και τονωτικό. Περιέχει σίδηρο και βιταμίνη C, που βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση του, έτσι είναι αποτελεσματική τροφή σε περιπτώσεις σιδηροπενικής αναιμίας.

Η επαφή με την τσουκνίδα, προκαλεί φαγούρα και κοκκινίλες στο δέρμα, λόγω της καυστικότητας των τριχιδίων του φυτού, που περιέχουν μυρμηκικό οξύ, ακετυλοχολίνες και ισταμίνες. Η καυστικότητα, εξουδετερώνεται με βραστό νερό, έτσι στο μαγείρεμα, ο άνθρωπος παίρνει…την εκδίκηση του μαζί με όλα τα οφέλη του φυτού!

Βοηθά στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του προστάτη και η αντισταμινική της δράση, βοηθά στην αντιμετώπιση των αλλεργιών. Τα τρυφερά μέρη της τσουκνίδας, τρώγονται βραστά, γιαχνί και σε πίτες, ενώ εύγεστο είναι και το ρόφημα τσαγιού από τα αποξηραμένα μέρη του φυτού. Υπάρχει επίσης εκχύλισμα και βάμμα του φυτού.

Μολόχα

Άγριο και αυτοφυές, φουντώνει την άνοιξη σε όλη σχεδόν τη Μεσόγειο. Έχει γενικά κατευναστικές, μαλακτικές ιδιότητες και βοηθά στην κινητικότητα του εντέρου. Καταπραΰνει τον βήχα και τον ερεθισμό των βλεννογόνων. Βοηθά στην αποτοξίνωση του οργανισμού με την καθαρτική της δράση, και ανακουφίζει τα κουρασμένα ποδια με ποδόλουτρο σε αφέψημα.

Η φύση έχει προνοήσει και συνήθως πολύ κοντά στην τσουκνίδα, φύεται και το γιατρικό, που αν το τρίψεις στο δέρμα σου, κατευνάζει το τσούξιμο, δηλαδή η μολόχα (Malva sylvestris).

Ο Ιπποκράτης την εκτιμούσε κι έφτιαχνε κατάπλάσματα με αυτήν, για να αντιμετωπίσει φλεγμονές, οιδήματα και γυναικολογικά προβλήματα. Αποτελεσματική επίσης είναι η επουλωτική της δράση στις δερματικές παθήσεις και τα τσιμήματα εντόμων. Τρώγεται τρυφερή με αυγά, σε ντολμάδες, σε σαλάτα και πίτες. Αποξηραμένη, γίνεται τσάι.

Προσοχή: Το παραπάνω άρθρο έχει ενημερωτικό σκοπό. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συνταγή, ή πριν αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, ζητήστε τη γνώμη του κατάλληλου επαγγελματία υγείας ή διατροφολόγου. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν παρενέργειες.